12 Şubat Maraş’ta “çete bayramı”dır. Çete bayramı Maraş’ın kurtuluş destanının anısını yaşatır ve her yıl yeniden üretir. Her yıl halkın ve askeri-mülki erkanın önünde lise öğrencileri Sütçü İmam hadisesini yeniden canlandırırlar. Her yıl Sütçü İmam Fransız askeri kıyafeti giymiş Ermeni milislere haddini bildirir ve “otuz birinci teşrin bin dokuzyüz on dokuz”da yaptığı gibi Maraş kadınının peçesine yani namusuna, özgürlüğüne, kutsalına uzanan eli yeniden ve yeniden kırar.
Kıbrıs meydanındaki abide o anı tecessüm ettirmiştir. Her yıl 12 Şubat günü mektep talebelerinin cadde ortasında oynadıkları piyes ise her yıl yeniden üretir Sütçü İmam’ı... Sütçü İmam’ı oynayan çocuklar büyür mezun olurlar; fakat yeni çocuklar aynı senaryoyu yeniden oynar her 12 Şubat’ta.Kutlamalar günler, hatta bazı mahallelerde haftalar öncesinden başlar. “Abdallar Mahallesi”nden davulcular tutulur. Başlarında keçe külah, ayaklarında şalvar, üstlerinde 100 sene önce giyilen giysileriyle çeteler meydan meydan, sokak sokak dolaşıp davul ve zurna eşliğinde halay çekerler.
Nihayet beklenen gün, yani 12 Şubat gelir. Köylü-kentli o gün Maraş caddelerinde toplaşıp bayramı seyrederler. Her mahalleyi temsilen bir bölük “çete” mahalli kıyafetleri içinde geçit resmine katılırlar. Beş altı yaşındaki çocuklardan aksakallı ihtiyarlara kadar her yaştan insanın “çete olduğuna” tanık olursunuz. Öyle denir: “Sen bu sene çete olacak mısın?” “Filanca bu sene çete olmuş.” “Bizim çocuk tutturmuş, illa da çete olmak istiyor.” Ve olur. Gençler çete olur, birkaç gün halay çeker, bir iki resim çektirirler. Çetelerin elinde kılıçtan hançere, antika tüfeklere kadar eski ve yani birçok silah da dolaşır “bayram” günlerinde...” Böyle anlatıyor bir hem şehrimiz Çete Bayramını
Şimdi bir çete bayramı daha kutlayacağız. Sokaklar yavaş yavaş hareketlenmeye başladı. Belediye etkinlikleri başladı. Bizde Bugün Gazetesi olarak istedik ki, o günleri yeniden yad edelim.
Açlık ve soğuğa rağmen teslim olmayan Maraş halkı, “Ya İstiklal Ya Ölüm!” parolasıyla başlattığı kurtuluş mücadelesini 11 Şubat 1920 tarihinde gerçekleştirdi.
Kıbrıs meydanındaki abide o anı tecessüm ettirmiştir. Her yıl 12 Şubat günü mektep talebelerinin cadde ortasında oynadıkları piyes ise her yıl yeniden üretir Sütçü İmam’ı... Sütçü İmam’ı oynayan çocuklar büyür mezun olurlar; fakat yeni çocuklar aynı senaryoyu yeniden oynar her 12 Şubat’ta.Kutlamalar günler, hatta bazı mahallelerde haftalar öncesinden başlar. “Abdallar Mahallesi”nden davulcular tutulur. Başlarında keçe külah, ayaklarında şalvar, üstlerinde 100 sene önce giyilen giysileriyle çeteler meydan meydan, sokak sokak dolaşıp davul ve zurna eşliğinde halay çekerler.
Nihayet beklenen gün, yani 12 Şubat gelir. Köylü-kentli o gün Maraş caddelerinde toplaşıp bayramı seyrederler. Her mahalleyi temsilen bir bölük “çete” mahalli kıyafetleri içinde geçit resmine katılırlar. Beş altı yaşındaki çocuklardan aksakallı ihtiyarlara kadar her yaştan insanın “çete olduğuna” tanık olursunuz. Öyle denir: “Sen bu sene çete olacak mısın?” “Filanca bu sene çete olmuş.” “Bizim çocuk tutturmuş, illa da çete olmak istiyor.” Ve olur. Gençler çete olur, birkaç gün halay çeker, bir iki resim çektirirler. Çetelerin elinde kılıçtan hançere, antika tüfeklere kadar eski ve yani birçok silah da dolaşır “bayram” günlerinde...” Böyle anlatıyor bir hem şehrimiz Çete Bayramını
Şimdi bir çete bayramı daha kutlayacağız. Sokaklar yavaş yavaş hareketlenmeye başladı. Belediye etkinlikleri başladı. Bizde Bugün Gazetesi olarak istedik ki, o günleri yeniden yad edelim.
Açlık ve soğuğa rağmen teslim olmayan Maraş halkı, “Ya İstiklal Ya Ölüm!” parolasıyla başlattığı kurtuluş mücadelesini 11 Şubat 1920 tarihinde gerçekleştirdi.
